Znów leżysz sam, pośród nocnej ciszy
W myślach pogrążony, zaplątany w satynową
pościel
Gdy twoje powieki opadają, widzisz tylko
jego oczy
Jego spojrzenie miłością wypełnione
Przypominasz sobie, co działo się jeszcze
wczoraj
Dwa nagie ciała w jednym tańcu połączone
Twoje paznokcie, wbijające się w jego
plecy
Jego usta, zasysające twoją jasną szyję
Twoje wagi, krzyczące jego imię w
uniesieniu
Poczucie bezpieczeństwa i jedności, której
nie czułeś z nikim innym
A teraz znów leżysz sam, tęsknotą
ogarnięty
Czekasz aż znów przyjdzie
I wypełni twoją pustkę
